100 lat temu, aby cokolwiek wytworzyć, potrzebne były duże umiejętności, rozległa wiedza i trudno dostępne narzędzia. Dzisiaj sprawa ma się zupełnie inaczej. Co się zmieniło?

Rubin był od zawsze niekwestionowanym królem czerwieni. Uwielbiany przez monarchów i elity, klejnot w odcieniu krwi gołębiej, dotąd nie miał sobie równych. Jednak w erze wyczerpywania się surowców naturalnych, dostępność tego minerału gwałtownie spadła, a ceny poszybowały w zawrotnym tempie. Jakie to miało następstwa? A może warto zainwestować w coś innego?

Jeszcze jakieś 100 lat temu zaręczyny były zwyczajną umową między dwojgiem ludzi, którzy planowali się pobrać. Dzisiaj nie jest to już takie łatwe. O sile uczuć musi świadczyć odpowiednio dobrana biżuteria w formie prezentu. Co oznacza pierścionek zaręczynowy?

Przy doborze biżuterii zaręczynowej dylematów może nastręczyć rodzaj kamienia, kolor złota lub dobór wzornictwa. Jednak czasem największy problem pojawia się gdy trzeba ustalić rozmiar. W jaki sposób dokonać pomiaru aby nie zdradzić swoich intencji?

Uważam, że podstawowym kryterium przy doborze biżuterii są upodobania osoby, która będzie ją nosić. Jednakże każdy stop ma swoje właściwości mogące pomóc w podjęciu ostatecznej decyzji.

             Z jakim kamieniem kojarzą się zaręczyny? Oczywiście z brylantem. Dlaczego? Jak już pisałem w innym artykule jest to wynik błyskotliwej kampanii reklamowej, która od dziesięcioleci zaszczepia nam pogląd, że diamenty są rzadkie, wieczne i bezcenne. Ale jak to wygląda od strony inwestycyjnej?

Ponieważ mieni się barwami wszystkich klejnotów, Rzymianie uważali go za najcenniejszy kamień szlachetny. Pisarze porównywali go do galaktyk, sztucznych ogni i wulkanów, a do dzisiaj kojarzony jest z nadzieją, nieskazitelnością i prawdą. Mimo swoich niesamowitych właściwości opal szlachetny został odkryty stosunkowo późno. Pierwsze wzmianki o nim pojawiły się pod koniec istnienia starożytnej Grecji. Jego nazwa pochodzi najprawdopodobniej od sanskryckiego słowa upala oznaczającego cenny kamień.

Za każdym razem kiedy przeglądam opiniotwórcze blogi na temat jubilerstwa odnoszę nieodparte wrażenie, że treści tam zawarte są jak bardzo popularne fake news, których zadaniem jest wyłącznie generowanie klików. Innymi słowy uważam, że opinie zawarte na takich stronach są pod wpływem silnego lobby niektórych firm, które celowo wprowadzają w błąd nabywcę i tym samym zdzierają z niego skórę więcej na nim zarabiają. Bardzo często stykam się z sytuacją, kiedy dzwoni/pisze do mnie potencjalny klient, całkowicie nieświadomy tego, jak bardzo został zmanipulowany. W związku z tym postanowiłem opisać kilka kłamstw powtarzanych jak mantra w całym jubilerskim internecie.

Szmaragd to bardzo rzadka i wyjątkowo ceniona odmiana berylu. Jego nazwa pochodzi od greckiego słowa “smaragdos” – zielony. Minerał ten stosowano w jubilerstwie od czasów starożytnych cywilizacji takich jak Egipt, Persja, Arabia, a także u Majów, Azteków i Inków. Można śmiało powiedzieć, że obecnie jest to jeden z najbardziej poszukiwanych kamieni szlachetnych, a wysokiej jakości okazy osiągają zawrotne ceny. Skąd w takim razie pytanie z nagłówka? Po co szukać alternatywy dla czegoś co uchodzi za najlepsze?

Gdy oglądamy ręcznie wykonaną biżuterię, rzadko kiedy taki wyrób wykonany jest z jednej, litej bryły metalu. Przeważnie jest to kilka elementów, połączonych następnie w całość. W jaki sposób wiąże się poszczególne części?

Nieraz klasyka kojarzy się z czymś pospolitym i opatrzonym. Dla wielu to coś oczywistego, wręcz nadużywanego. Tego typu poglądy powodują, że znacząca część dzisiejszych projektantów odchodzi od klasyki i stara się wyznaczać nowe trendy we wszystkich dziedzinach sztuki. Z jakim skutkiem?

Każdemu, kto choć odrobinę interesuje się biżuterią, wartość kamieni szlachetnych kojarzy się z takimi parametrami, jak waga, średnica, czystość, barwa i szlif. Dwie pierwsze wartości wydają się mieć oczywisty wpływ na cenę. Przy pozostałych czynnikach sprawa jest nieco bardziej skomplikowana.