Legenda herbowa podaje, że nad rzeką Lubicz (obecnie Drwęca) w roku 1190 doszło do starcia rycerstwa mazowieckiego z Prusami. Za odwagę oraz szczególne zasługi w postaci pojmania nieprzyjacielskiego wodza, pewien rycerz herbu Pobóg otrzymał herb własny. Nosił on nazwę rzeki nad którą bitwa się rozegrała. Stąd herb Lubicz wywodzi się najprawdopodobniej od herbu Pobóg.
Lubicz rozpoznany został na kilku średniowiecznych pieczęciach, zachowanych do dnia dzisiejszego. Najstarsza pieczęć pochodzi z 1348 roku i należała do Przedbora, starosty kujawskiego. W późniejszym czasie herb występował głównie wśród rodzin osiadłych w ziemi brzeskiej, inowrocławskiej, lubelskiej, łęczyckiej, poznańskiej, sandomierskiej i sieradzkiej. Spośród najbardziej znanych rodów pieczętujących się herbem Lubicz, należy wymienić Tylickich i Żółkiewskich. Lubicza używał też Czesław Miłosz.
Historia męstwa oraz szlacheckie pochodzenie stało się inspiracją do zaprojektowania obrączek z herbem Lubicz. Głęboko rzeźbiony wizerunek tarczy został okraszony roślinnymi labrami według dostarczonego przez klienta wzorca. Opracowałem specjalne narzędzia, które posłużyły do uzyskania kilku faktur mieniących się pod wpływem światła. Młotkowane tekstury kontrastują z wypukłościami wykończonymi na wysoki połysk. Całość została wykonana w litym żółtym złocie.
