Występuje w żwirach gemmologicznych Sri Lanki, stąd czasami nazywany jest "cejlońskim rubinem". Jego nazwa pochodzi od alabandicus, którą Pliniusz Starszy użył do określenia kamienia znalezionego lub obrabianego w Alabandzie, mieście w Karii w Azji Mniejszej. Pochodzące stamtąd kaboszony były historycznie nazywane po łacinie "karbunkułami", ponieważ przypominały żarzący się węgiel.
Najstarsze dostępne obecnie dowody ujawniają staroegipskie wykorzystanie almandynu datowane na 3500 p.n.e. Kamień ten symbolizuje głęboką miłość, pasję i pożądanie. Głęboka czerwień to również znak odwagi i zwycięstwa. Perskie legendy mówiły o tym, że almandyn był w stanie zwiastować nadchodzące niebezpieczeństwo przez blaknięcie.
Kamień ten stał się inspiracją do stworzenia unikatowego pierścionka. W centrum osadzony został almandyn o wyjątkowym, zmodyfikowanym szlife poduszkowym. Oprawiony koletem do góry tworzy piramidę. Nawiązuje ona nie tylko do najstarszej cywilizacji, która z tego klejnotu korzystała, ale też do sukcesu, który wymaga solidnej podstawy i szeregu cech prowadzących na szczyt. Aureola otaczająca klejnot składa się z czterech liter V jak Victory (ang. zwycięstwo). Do pierścionka zaprojektowałem obrączkę, tworzącą drugą aureolę. Komplet można nosić razem lub osobno. Całość zdobią diamenty osadzone w żółtym złocie.
